KUTSAL YOLCULUK HİCRET
Bizleri yoktan var eden, sayısız nimetleriyle şereflendiren Rabbimize Kâinat’ın
zerresi adedince hamt, yüz binlerce salât ve selam bütün insanların efendisi
Hazreti Muhammed Mustafa (s.a.v.) e olsun.
Değerli okurlarım! Hicret: İslam tarihinde, Âlemlerin Efendisi Hz.
Muhammed (s.a.v.)’ in 622 yılında Mekke-i Mükerreme’den Medine-i
Münevvere’ye göç etmesine Hicret denilir.
Hicret, terk etmek, ayrılmak, bir yeri terk ederek başka bir yere göç
etmek anlamına gelir.
Hicret, İslam inkılâbının bir dönüm noktasıdır. Hicret’e kadar geçen
dönem zulüm ve işkence altında yaşanan eşi görülmemiş bir sabır ve
metanet devresidir.
Hicret, bu sabır ve metanetin İslam’ın kutsal değerlerine olumsuz
etkilerden başka bir şey getirmeyeceğinin anlaşılması ve Cenab-ı Hakk’ın
(c.c.) izniyle gerçekleşmiştir.
Hicret basit bir göç hadisesi değil, İslami kurtarma taktiği ve onu daha
geniş kitlelere yayma idealinden kaynaklanmaktadır. Hicretin İslam
tarihinde yeri büyüktür.
Herkes bu fazilete sahip olma arzusunu içinde taşımıştır. Bunun içindir ki
Peygamber Efendimiz (s.a.v.) hicretin sadece Mekke’den Medine’ye göç
eden mü’minlere bağlı bir fazilet olarak kalması, daha sonraki insanların
da bundan nasiplenmesi için Hicret’i önemli bir İslami kavram olarak
değerlendirmiş ve şöyle buyurmuştur:
“Gerçek muhacir, Allah’ın (c.c.) yasakladığı şeylerden kaçınan, onları terk
eden kimsedir.”
Hicret, putlardan kaçmak, zulümden nura koşmak, şirkten ve küfürden
güzele koşmak, küfre karşı meydan okumaktır. Ayrıca hicret, Peygamber
Efendimizin (s.a.v.) Mekke’den Medine’ye göç etmesinin yılbaşıdır.
Hicret ikidir; biri kötülüklerden hicret, diğeri Allahu Teâlâ’ya hicret.
Hicret, yüce İslam nizamının bütün dünyaya yeni bir hızla yayılmasıdır.
Hicret, putlardan Allah’a (c.c.) koşmaktır. Bir kaya sarmaşığının kayayı
delip ışığa çıkmasıdır hicret. Hicret, hicri yılbaşıdır. Hicret, kaçış değil
fetihtir. Hicret, zafer için çile görüntülü aksiyondur. Hicret, davanın
hâkimiyeti için enerjidir. Hicret, nizamdır.
Hicret, kahramanlıktır, mağ bettir, cemaattir, kardeşliktir. Hicret,
dostluktur, fedakârlıktır, imanda samimiyettir. Hicret, İslam’da diriliştir.
Hicret, bir dönemin olanca mevcudunu canan yolunda yok etmektir.
Hicret, sınanmanın ateş kıvamını bulup hesapları yaktığı yerdir.
Hicret, sizin olsun küle dönen varlıklar, Mekke her şeyi ile yeri ile
yerinde kalsın, ölçüye uymayan anne, baba ve evlat ikazların kulaklarını
dolduran yankısıyla kalsın.
Hicret, terk etmektir. Yola vermek, gökyüzüne çevrilmeyen her şeydir.
Hicret, yazmak, terk etmek ve sunmaktır. Hicret, duyguları açılan zevkleri
hayatın her anına düşen her şeyi yürekten terk etmektir. Hicret, ruhun
gücüdür. Hicret, yüreği ortadan bölmektir.
Fahri Kâinat Efendimizin (s.a.v.) bu hicreti ikinci halife Hazreti Ömer (r.a.
) zamanında hicri takvimin başlangıcı olarak kabul edilmiştir.
Müminlerin sayısı gün geçtikçe artıyordu. Bunu fark eden Mekkeli
kâfirlerin zulüm ve işkenceleri daha da artıyordu. Bunun üzerine
Müslümanlar Peygamberimize (s.a.v.) gelerek Medine’ye hicret etmek
istediklerini söylediler. Peygamberimiz (s.a.v.) de Medine’ye hicret
etmelerini emretti. lk hicret eden Hz. Ebu Seleme (r.a.) idi. Hicretle ilgili
ayeti kerime,
“İman edip de hicret edenler, Allah (c.c.) yolunda mallarıyla, canlarıyla
cihat edenler ve muhacirleri barındırıp yardım edenler var ya, işte onların
bir kısmı diğer bir kısmının dostlarıdır. İman edip de hicret etmeyenlere
gelince, onlar hicret edinceye kadar size onların mirasından hiçbir
pay yoktur. Eğer onlar din hususunda sizden yardım isterlerse, sizinle
aralarında sözleşme bulunan biri aleyhine olmaksızın yardım etmek
üzerinize borçtur. Allah yapacaklarınızı hakkıyla görmektedir.” (Enfal
Suresi,72) Diğer bir ayet’i kerime,
“ Onlar ki hicret ettiler, yurtlarından çıkarıldılar, Benim yolumda
eziyete uğradılar, çarpıştılar ve öldürüldüler, and olsun Ben de onların
kötülüklerini örteceğim. Ve onları altlarından ırmaklar akan cennetlere
koyacağım. Bu mükâfat Allah (c.c.) tarafındandır. Allah (c.c.) mükâfatın
en güzeli kendi nezdinde olandır.” (Ali İmran Suresi,195.)
Müslümanlar, Allahu Teala için, Allah (c.c.) dinini yaşayabilmek için,
evlerini, mallarını, her şeylerini geride bırakarak doğup büyüdükleri.
Çok sevdikleri kutsal belde’den hicret ediyorlardı. Dav’a büyüktü. Dav’a
İslam’ın Hâkim olma davasıydı. Bu dav’a için can da canan da, mal da
mülkte terk edilirdi. Sahabeyi kiram (r.a.) efendilerimiz bunu en güzel
şekilde yaptılar.
Medine-i Münevvere’ye Herkes hicret etmiş, Medine-i Münevvere’deki
Müslümanlar (ensar) ve Mekke-i Mükerreme’den hicret eden (muhacirler)
sabırsızlıkla Güzeller güzeli (s.a.v.) bekliyorlardı
Nihayet Fahri Kâinat (s.a.v.) Hz. Ebubekir (r.a.) ile birlikte yorucu bir
yolculuktan sonra Medine-i Münevvere’ye girerken sevinç ve gözyaşları
içerisinde karşılandılar. Artık sıkıntılı günler geride kalarak huzur ve
mutlu bir hayat başlamıştı. Allah (c.c.) dini İslam Medine-i Münevvere’de
gelişecek, güçlenecek devlet olacak ve oradan da bütün dünyaya
yayılacaktı. Vede hızla yayılmaya başladı.
52 maddelik İlk “İslam anayasası” hicretten sonra düzenlenmiştir.
Müslümanlar arasında, İslam kardeşliği hicretten sonra olmuştur. “Kuba
ve Mescid-i Nebevi” gibi cemaatleşmenin ruhu olan ilk İslam mabetleri
hicretle kurulmuştur.”Suffe” adı verilen ilk İslam mektebi hicretten sonra
açılmıştır.
Onun için hicret, yüce İslam nizamının bütün dünyaya yeni
bir hızla yayılmasıdır. Hicret, kahramanlıktır, Hicret, ilimdir,
mekteptir,.Devlettir.Hicret, mabettir,cemaat tır,kardeşliktir.
Hz. Ömer (.r.a.) devrine kadar Müslümanlar arasında çeşitli olaylar
tarih başlangıcı olarak kullanılıyordu. Bu ise karışıklığa sebep oluyordu.
Bunu önlemek için Halife Hz. Ömer (.r.a.) zamanında, Hicri takvimin
birinci senesi olarak alınmış ve sene başı olarak ta Bir, Muharrem ayı
olarak kabul edilmiştir. Müslümanların yeni yılbaşısı Muharrem ayıyla
başlamaktadır…..Rabbime emanet olunuz.