VERENDE SEN ALANDA SEN..
Gündemin yoğunluğu, kargaşası günlerdir kafamı meşgul etmekte ve gerçekten derin üzüntüler yaşıyorum ülkem adına, memleketim adına ve tüm insanlık adına..
Biz ne zaman bu kadar ayrıldık birbirimizden; sen ben olduk, ötekiler berikiler olduk. Türklüğün ve Müslümanlığın o vazgeçilmez, düşmanı alt eden yürek birliği nerede kaldı. Tek yürek olma sözlerinin arkasında bile menfaatler birliği duygusunu hissediyorum ve içim acıyor. Ne güçlü ve kararlı Osmanlı padişahlarımızın birleştirici gücünü ne de Atatürk’ün toparlayıcı hassasiyetini görüyorum. Biz hiçbir mirasına sahip çıkamamış zavallı bir Türk milleti olmuşuz adeta..
Etrafta milletin ve ülkenin durumundan çok menfaat çatışmalarının halt safhada olduğunu gözlemliyorum. Kaygılar sadece maddi kayıp ve kazanımlarla sınırlanmış manevi boyutu insanların hafızalarından silinmiş…
Peki insanların; birbirlerini gerçekten Allah rızası için sevdiği, samimiyetin gözlerden okunduğu, güvenle içtenlikle yapılan sohbetlerin var olduğu, bir gün yok olup gideceğimiz gerçeğinden hareketle hırslarımızdan arınıp daha barışçıl ve birleştirici bir yol yok mudur ? Evet şu an ülke yolsuzluk yaşıyor, yolunu kaybetmiş oradan oraya savruluyor. Tek yol var Allah’ın ipine sımsıkı sarılmak ve bol bol dua etmek..
Ben dua ediyorum; Rabbim bize hayırlı günler nasip et ve bunca fitne, fesat ve düşmanlığın dinmesi için insanlarımızın kalbini yumuşat, ruhlarını sakinleştir, zihinlerini berraklaştır, sadece Senden diliyorum Allah’ım, Verende Sen,
Alan da Sen,
Görende Sen,
Duyanda Sen,
Cezalandıranda Sen,
Koruyup kollayanda Sen,
Gücü her şeye yetende Sen,
Varlığı ayakta tutanda Sen,
Yok edende Sen,
Her şeyi bilende Sen
Yaşattığın her şeyde bir hayır ve imtihan gizlidir. Bu imtihanı hayırlı şekilde atlatalım ve inşallah bu zor günlerin ardından sevgi ve muhabbetle yaşayacağımız barış dolu yarınlara eriştir bizi..
( Amin)