Bir Sevdadır...

 

        Bir sevdadır Medine-i Münevvere. Arap yarımadasının batısında Hicaz bölgesinde, Mekke-i Mükerreme’nin 350. km kadar kuzeyinde ve Kızıldeniz kıyısına yaklaşık 130 km.uzaklıkta olup deniz seviyesinden yüksekliği 619 metredir. Bugün Medine-i Münevvere arasındaki ulaşım, hicret yolu olarak bilinen 430 kilometrelik otoyol vasıtasıyla sağlanmaktadır.

       Kızıldeniz kıyısındaki Car limanıda şehrin Mısır, Habeşistan, Yemen, Hindistan ve Çin arasındaki deniz bağlantısını sağlar. Tarih boyunca Medine-i Münevvere’nin içme suları daha çok güney tarafındaki kuyulardan sağlanmıştır. Burada Güzeller güzeli (s.a.v.) in su içtiği ve abdest aldığı 14 kuyu bulunmaktadır. (İbni Şebbe,152, )

 

      İlk İslam devleti’nin kurulduğu ve içinde yeryüzünde ibadet kasdıyla Yapılabilecek üç mescidden biri olan Mescid-i Nebi’nin bulunduğu kutsal şehir. Şehrin eski adı ( yesrip) olup, Hicretten sonra Âlemlerin Efendisi (s.a.v.) bu adı değiştirerek buraya Medine denmiştir.

 

       Medine-i Münevvere’nin kelime anlamı “şehirdir”Ancak, bir yere nispet edilmeksizin kullanıldığı zaman Medine şehri kastedilmiş olur. Medine kelimesi Kur’an’ı Kerim’de Mekki ayetlerde “Medain”şeklinde çoğul olarak geçen bir cins isimdir. Medeni ayetlerde ise, Yesrib’in yerine özel isim olarak kullanılmıştır. (İslam ansiklopedisi.).

      Medine’i Münevvere coğrafi konumu itibariyle verimli bir vahadır. Kuzey batısında akik vadisi ile ayır dağını güneyden kucaklayan Si’la dağı, kuzeyinde kunat vadisi ile Uhud dağı şehrin ortasını yararak geçen ve Küba’daki Ranune vadisini de içine alan Batman vadisi yer alır.

       Medine’i Münevvere’nin batısında ki Hürretü’l-Garbiye boğazı ile doğusunda ki Hüretü’ş-Şark iyye boğazı bu vadilerle bitişir. Sevr dağı ile Ayr dağının Mescid-i Nebiye uzaklıkları 8 er km.metredir. Hicretten sonra ise, peygamberin şehri anlamında”Medinetü’n-nebi”,denilmiş ve sonraları 94 isimle anılmaya başlamış.  Fakat ”Medine”,meşhur olmuştur.   

 

     94 isminden bazıları. “Medine-yi Münevvere, Medinetü’n- nebi, Tayyibe, sime, Karyetü’l-Ensar, Kubbetü’l-İslam, Kalbü’l-İman, Mübareke, Mümine, Medinetü’r-Resül, Darü’l-İman, Harem-Rasülüllah, Darü’s-Selam, Beyt-i-Rasülüllah, Barreh,  Tabe, Tayyibe”, gibiisimleri vardır. ( Semhudi, Vefau’l-Vefa c.1.sh.7.)

 

      Allah Resulü (s.a.v.) Tebük gazasından dönerken Medine-i Münevvere görününce işte Tabe! Demiş Tabe ve Tayyibe isminin, Medine’i Münevvere’yi Hz. Allah (c.c.) tarafından verildiğini açıklamıştır.  (Müslim-Sahih, c,4, sh,  94,)

 

      Güzeller güzeli (s.a.v.) şöyle buyurdular. Allahım! Mekke'ye verdiğin bereketi iki katıyla Medine'ye de ver!" (Buhari,) Fahri kâinat Efendimiz (s.a.v.) “Allah’ım! Mekke’yi bize sevdirdiğin gibi, Medine’yi de sevdir! Hatta ondan daha çok sevdir. Medine’de sav ve müd ölçeklerimize bereketler ver!                                                        

    Allah’ım! Medine’nin havasını bizim için düzelt! Hummasını da Mekke’nin Cuhfe’sine naklet! Diye dua etti.  (İbni Hişam İbni Sire-) Çünkü!  Medine-i Münevvere’nin havası, Mekkeli müminlerin mizaçlarına uygun gelmedi. Birçokları hastalandılar.

 

    Hz. Ali (r.a.) ve Hz. Aişe (r.anha.) de hastalandı. Sultanlar Sultanı (s.a.v.) Hz Aişe (r.anha.) ya sende gördüğüm nedir? Dedi. Hz. Aişe (r.anha.) Annemiz babam annem sana feda olsun, Hummadır. Allah kahretsin onu dedi. Allah Resülü (s.a.v.) hayır, ona sövme. O, vazifelidir. İstersen sana dua öğreteyim, onu, okuduğun zaman, Yüce Allah, senden onu giderir. Dedi. Hz. Aişe (r.anha.) öğret dedi. Duayı okuyup öğrenince Hummadan kurtuldu. (Halebî, İnsan)

 

    Medineli müslümanlar, meyvelerin ilk çıkanını, turfandasını gördükleri zaman, onu, peygamberimize getirirler, oda onu eline alarak “Allah’ım Meyvelerimize bereket ver Medine’mize bereket ver. Sa’ölçeklerimize bereket ver Müd ölçeklerimize bereket ver! Allah’ım İbrahim (a.s.) nasıl senin kulun, O, Sana Mekke-i Mükerreme için nasıl dua ettiyse, bende sana Medine’i Münevvere için onun Mekke-i Mükerreme hakkında ki duası gibi dua ediyorum! Der. Sonrada gördüğü çocuklardan en küçüğünü çağırıp o turfanda meyveyi ona verirdi. (Muvatta)