HAC VE ÖNEMİ

 بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

HAC VE ÖNEMİ

إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ مُبَارَكًا وَهُدًى لِلْعَالَمِينَ

“Şüphesiz (yeryüzünde) insanlar için kurulan ilk ma’bed Mekke’deki çok mübarek ve âlemler için hidayet (kaynağı) olan Kâbe’dir.”

فِيهِ آيَاتٌ بَيِّنَاتٌ مَقَامُ إِبْرَاهِيمَ وَمَنْ دَخَلَهُ كَانَ آمِنًا وَلِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنْ اسْتَطَاعَإِلَيْهِ سَبِيلًا وَمَنْ كَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ عَنْ الْعَالَمِينَ “

 

Hac; ırkları, renkleri, kültürleri, ülkeleri ve dilleri farklı, ancak; ortak gayeleri bulunan ve aynı duyguyu paylaşan milyonlarca Müslümanın bir çatı altında toplanmalarıdır. 
Hac; dünya Müslümanlarının her sene bir araya gelerek, uluslararası sorunları dile getirmeleridir.
Hac; tüm dünya Müslümanlarının geleceğinin planlandığı bir arenadır.
Hac; kişisel, toplumsal, ulusal ve evrensel boyuttaki sorunlara ortak çareler aramak ve destek sağlamaktır.
Hac; evrensel bir miting ve dünya çapında İslâmi bir kongredir.

Hac; inkârcılara karşı bir gövde gösterisidir.
Hac; ilâhi davete canla, malla verilen cevaptır.
Hac; Müslümanların biri birlerine verdikleri kardeşlik, birlik ve beraberlik sinyalleridir.
Hac; tüm dünya meşgalesini bırakıp, ölümü ve mahşeri, dünyada iken yaşamaktır.
Hac; ateşi gül bahçesine çeviren Hz. İbrahim’in davetine icabettir.
Hac; meleklerin gökyüzünde tavaf ettiği Beyt-i Ma'mur'un, yeryüzündeki sembolüdür

Peygamberimiz (s.a.v.) şöyle buyurur. "Hac ve umre için Beytullah'a gidenler, Müslümanların Allah'a gönderilmiş temsilcileridir. Dua ederlerse Allah dualarını kabul eder, mağfiret dilerlerse bağışlar."

(Sünen-i İbni Mace) Bu hadisi şerifin ışığında hacca gittiğinizde; önemli bir vazifenin şuuruyla, ihrama gireceksiniz. İhram süresince kâmil manâda insani özellikler taşıyacak; canlı cansız hiç bir şeye zararınız dokunmayacak, kimseyle tartışmayacak, çirkin sözlerden uzak kalacak ve bu atmosferde; ruh ve bedeninizi İlâhi terbiye altına alacaksınız.

İhram örtüsüyle rütbe ve sınıf farklarını ortadan kaldıracak, bir nevi kefen giymiş olarak, ölmeden önce ölümü yaşayacaksınız.
Orada, Allah'ı ve Resulü (s.a.v.) ziyarete gittiğinizi bileceksiniz. Mallarınız ve canlarınızla ilâhi davete iştirak ettiğinizi, ve bu emirlere boyun eğdiğinizi, lisan-ı halinizle ifade edeceksiniz.
Kâbe’nin etrafında dönerek; kâinatın dönüşüne ortak olacaksınız. O dönüşünüzle ilâhi aşkı yakalayacak, Beyt-i Ma'mur'un etrafında dönen melekler misali, Beytullah'ın etrafında  "Lebbeyk Allahümme Lebbeyk…" sedalarıyla döneceksiniz. 
İçinde İbrahim'in umudu, Hacer'in gayreti, İsmail'in hatırı ve peygamberimiz (s.a.v.) duası bulunan zemzem suyunu yerinde içeceksiniz. 

Hikmet ve bilgi mekânı Arafat'ta vakfe yaparak mahşeri yaşayacak; ölümden sonraki dirilişi hissederek, ilâhi sırlara kavuşacaksınız! 
Orada bulunanlarınız, bulunmayanlarınızı temsil edecek, her hareketinizle tek başınıza bir ümmeti dile getireceksiniz. 
Müzdelife’de bir miktar durup; bütün plânların gece yapıldığı gibi, siz de plânlar yapacak, stratejinizi belirleyeceksiniz. Ufacık taşları toplayarak cephane oluşturacak, Mina'da; iç ve dış şeytanlara, şeytanlaşanlara ve nefsinizin cehennemlik arzularına gülleler fırlatacaksınız..
Sonra, canlarınızın, samimiyetinizin, günahlarınızın ve İsmaillerinizin bedeli sayılan kurbanı keserken, can ve malınızla kurban olabileceğinizi ifade edeceksiniz.

Daha sonra, tıraş olarak saçlarınızla birlikte günahlarınızı oraya dökeceksiniz. Ve ümmet adına istiğfar edeceksiniz. Öyle bir samimiyet taşıyacaksınız ki, şu hadis-i şerifin müjdesi sizi boş çevirmeyecek: 
"Kim Allah için hacceder, bu esnada kötü işlerden ve Allah'a karşı gelmekten sakınırsa -kul hakları müstesna- anasının onu doğurduğu günkü gibi (günahlarından arınmış olarak hacdan) döner."

(Tac: 2/106.)  "Beni vefatımdan sonra ziyaret eden, sağlığımda ziyaret etmiş gibidir"

(İbni Mâce) buyuran ve ziyaretçilerine şefaat vadeden peygamberimizin, Ravza-i Mutahhara'sını ve maneviyatlarını ziyaret edecek,"Esselâmu aleyke Ya Resulallah" diyeceksiniz. “Cennetten bir köşede” namaz kılacak, ağlayacak, ağlayacak, ağlayacaksınız. Ve:"Yetiş Ya Muhammed! (s.a.v.) Sen gideli sahipsiz kaldık. Ümmetin, kanayan coğrafyanın içerisinde kan ağlıyor, kimsesiz yetimler seni bekliyor, dünya "Asr-ı Saadetine" susadı, zulüm yine ta arşa dayandı. Yetiş Ya Muhammed! Yetiş Ya Muhammed!  (s.a.v)" Diyeceksiniz.

Güzeller güzeli (s.a.v.) kucak açmış Şehr-i Medine’yi ziyaret edeceksiniz. Uhud'u, Hendeği, Hayber'i yerinde yaşayacaksınız. Kılıç seslerini duyacaksınız. Sahabenin daha kurumamış kanının akışını seyredeceksiniz. 
Hz.Bilâl'in (r.a.) sırtını dağlayan çöle dokunacak, taşların arasında şehitlerimizi arayacaksınız. 
Hz. Hamza'ya (r.a.) fırlatılan mızrağın havada uçuşunu hissedecek,Kainat’ın Efendisi (s.a.v.) atılan taşlara, belki ellerinizle dokunacaksınız.