Bismillahirrahmanirrahim
Hiç düşündük mü neden?
Bütün hamtlar ve övgüler Allahu Teâlâ’ya mahsustur.Milyonlarca  
Salât ve selam bütün insanlığın Efendisi, Hz. Ahmed, Mahmud , Muhammed Mustafa  (s.a.v.) ‘e âline ve ashabına olsun.
Allahumme salli ala Muhammed’in ve ala ali Muhammed
Değerli okurlarım! Neden, dünyamızda kötülükler, zulümler, haksızlıklar, katliamlar, savaşlar, cinayetler, öldürmeler, suçlar bir türlü sona ermiyor?
Neden, hırsızlık, arsızlık, edepsizlik, fuhuş, zina, taciz, uyuşturucu, alkol, kumar hiç azalmıyor?
Neden, yalan, dolan, gıybet, iftira hiç eksik olmuyor?
Neden, insanlar tabiata, çevreye ve diğer canlılara sürekli zarar veriyor?
Neden, insanlardaki daha çok kazanma, daha çok tüketme, daha çok sömürme, daha çok eğlenme hırs ve tutkusu, ikiyüzlülük, bencillik, haset, intikam, kin ve öfke bir türlü sona ermiyor?
Bu soruların birçok cevabı yanında çok önemli bir cevabı var:
Ölüm, kefen, Tabut, Kabir, ahiret ve hesap çoğu zaman aklımıza gelmiyormu?
Ölmeyecekmiş gibi yaşamaya devam ettiğimiz anlar oluyor.
Unutmayalım ki günah ve haramlardan uzaklaşıp sevaplara, hayırlara ve iyiliklere yönelmek için ölümü, ahireti ve hesabı daima hatırda tutmak gerekiyor.
Dünya pazarında hiçbir şey karşılıksız verilmezken, ebedî âlemde vaat edilen nimetler çalışmadan, hazırlanmadan kazanılır mı?
Mademki ölüm var, ahiret var, hesap var, mizan var, sırat var, cennet var, cehennem var;
Öyleyse ölüme, ahir ete ve hesaba hazır olalım!
Hesaba çekilmeden önce kendimizi hesaba çekelim!
Her gün minarelerden, belediyenin höperlosundan, ölüm ilanı anonsu yapılıyor. Falan oğlu falan vefat etmiştir.
Cenazesi a.. camiinden kaldırılacaktır. İlmi, makamı, mevkisi, ne olursa olsun, ölen insan için cenaze oldu diyorlar…
Duyduğumuz bu cenaze anosu bizde ne gibi bir etki bırakıyor?
Yaşadığımız bu fani hayat elbette bir gün son bulacak, ebedi hayat başlayacak ve herkes bu dünyada yaptığının karşılığını ahirette iyi veya kötü hesabını verecektir, her insan hak ettiği yere gidecektir. 
(Cennet veya Cehenneme) Ölüm, Kefen, Tabut, Kabir ve ahirette inceden inceye hesaba çekileceğimizi, aklımızdan çıkarmayalım.
Yunus Emre bu durumu ne güzel ifade eder.
 
Ecel büke belimizi, söyletmeye dilimizi.
Hasta iken halimizi, soranlara selam olsun
 
Tenim ortaya açıla, yakasız gömlek biçile
Bizi bir asan veçhile, yuyanlara selam olsun
 
Sala verile kasdımıza, gider olduk dostumuza
Namaz için üstümüze, duranlara selam olsun.
 
“Ey gökleri ve yeri hakkıyla yaratan! Sen, dünyada da Ahiret’de Benim velimsin,(gerçek dostumsun) canımı Müslüman olarak al ve beni, Salih kimseler arasına kat.” (Yusuf Suresi. 104)
Dünya fani: Ahiret baki, ölüm ise anidir.
Allahumme salli ala Muhammed’in ve ala ali Muhammed